ប្រាសាទភ្នំហាន់ជ័យ (ភ្នំជ័យគិរី)

            ភ្នំហាន់ជ័យមានឈ្មោះជាផ្លូវការថា ភ្នំជ័យគិរី នេះបើតាមសំណៅឯកសារសិលាចារឹក។ ភ្នំហាន់ជ័យមានទីតាំងស្ថិតនៅទិសខាងកើតនៃខេត្តកំពង់ចាមប៉ែកខាងជើងទន្លេមេគង្គ។ រមណីដ្ឋាន នេះស្ថិតនៅភូមិហាន់ជ័យ ឃុំហាន់ជ័យ ស្រុកកំពង់សៀម មានចម្ងាយ១៨គ.ម តាមផ្លូវទឹក និង២០គ.ម ពីផ្លូវគោកពីទីរួមខេត្តកំពង់ចាម។          ភ្នំហាន់ជ័យមានកំពស់ ៦៣ម ដោយមានកាំជណ្តើរស្អាតល្អ ចំនួន ២៩៥កាំ។ នៅលើភ្នំនេះមានព្រះវិហារ និងក្រុមប្រាសាទហាន់ជ័យ ដែលត្រូវបានកសាងឡើង នៅលើកូនភ្នំហាន់ជ័យនេះតែមួយ តែមានកាលបរិច្ឆេទផ្សេងៗគ្នា។ ក្នុងចំណោមប្រាសាទឥដ្ឋនិងថ្ម ជាច្រើនដែលមិនអាចកំណត់ចំនួនឲ្យប្រាកដ គឺមានតែប្រាសាទ៣ប៉ុណ្ណើ ដែនៅរក្សារូបរាងបានល្អ។ ក្រៅពីនេះគេឃើញមាននៅសល់តែតួ និងគ្រឹះឥដ្ឋ នៃសំណង់ប្រាសាទបុរាណតែប៉ុណ្ណោះ។
            ក្រុម​ប្រាសាទ​ទាំងនោះ ត្រូវបាន​កសាង​ឡើង​ក្នុង​អន្តរកាល​សម័យ​នគរ​ភ្នំ​និង​ចេនឡា។   ​យើង​អាច​ទៅ​មក​កាន់​ក្រុម​ប្រាសាទ​ហាន់ជ័យ តាមរយៈ​ផ្លូវ​ទឹក​ដោយ​ជិះទូក​និង​តាម​ផ្លូវគោក​ចេញពី​ទី​រួម​ខេត្ត​កំពង់ចាម ។​​    ​ថ្មីៗ​នេះ រដ្ឋាភិបាល​ខ្មែរ បាន​ជុស​ជុល​ប្រាសាទ​ហាន់ជ័យខាងជើង​ហៅ​ប្រាសាទ គុកព្រះធាតុ តាម​សំណូមពរ​របស់​ក្រសួង​វប្បធម៌​និង​វិចិត្រសិល្បៈ ។    នេះ​ជោគ​ជ័យ​មួយ គួរឲ្យ​កត់សម្គាល់​ដែល​មាន​រូប​យើង​ជា​អ្នកស្នើនៅ​ឆ្នាំ ១៩៩៤ ។​
១. ប្រាសាទ​ហាន់ជ័យ ខាងជើង ​(​ប្រាង្គ​ទី​១) ហៅ​ប្រាសាទគុកព្រះធាតុ​
    ​ ប្រាសាទ​ហាន់ជ័យ ហៅ​ថា​គុក​ខាងជើង​ឬ​គុក​ព្រះ​ធាតុ និង​អ្នកខ្លះ​ហៅ​ថា​ប្រាសាទនាងខ្មៅ​ត្រូវបាន​សាងសង់​ឡើង នៅក្បែរ​ដង​ទន្លេមេគង្គ នៅលើ​ចង្កេះភ្នំ​ហាន់ជ័យ ។ ដោយសារ​បូជនីយដ្ឋាន ដ៏​សំខាន់​នេះ​មាន​លក្ខណៈ​ស្រដៀង នឹង​អាស្រម​មហា​ឥសី នៅ​ស្រុក​អង្គរបុរី​ទើបបានជា​យើង​ចូល​បញ្ចូល​ប្រាសាទ​នេះ ក្នុង​សម័យកាល​នគរ​ភ្នំ ។ មាន​ប្លង់​ការេ​ហើយ​សាងសង់ឡើង ដោយ​ថ្មពពុះ​ពណ៌​ប្រផេះ ប្រាសាទ​នេះ មាន​ទំហំ ៧ ម៉ែត្រ ៤ ជ្រុង នី​មួយៗ​ប្រវែង ៤.៥ ម៉ែត្រ និង​កំពស់ ៥ ម៉ែត្រ ស្ថិតក្នុង​សភាព​ទ្រុឌទ្រោម ។ សព្វថ្ងៃនេះ ក្រសួង​វប្បធម៌​និង​វិចិត្រសិល្បៈ​កំពុង​ជួសជុល​វិមាន​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​នេះ តាមរបៀប anaslylose ដោយ​ចុះ​លេខ​រៀង​ថ្ម​នីមួយៗ នៃ​ប្រាសាទ​ហើយ​ផ្តុំ​រៀប​ឡើង​វិញ​ឲ្យ​ដូចដើម ។ ថវិការ​ជួសជុល​គឺ​ឧ​ប​ត្ត​ម្ភ​ដោយ​សហរដ្ឋអាមេរិក ។
​    ​ ប្រាសាទ​ដ៏​ល្អ​វិចិត្រ​នេះ បែរមុខ​ទៅ​ទិស​ខាងកើត​ហើយ​មាន​ទ្រង់ទ្រាយ​ដូច​ប្រាសាទ​អាស្រម​មហាឥសី ដែល​ស្ថិត​លើ​ភ្នំ​ដា ក្នុង​ខេត្ត​តាកែវ សាងសង់​ឡើង​ក្នុង​សម័យ​អន្តរកាល​រវាង​នគរ​ភ្នំ និង​ចេនឡា ពោល​គឺ​ស​.​វទី៦នៃ​គ​.​ស។​​    ​កាល​បើ​ឈរលើ​ទីតាំង​ប្រាសាទ ដ៏​ចំណាស់​នេះ គេ​ពិតជា​នឹកឃើញ​ទេសភាពដ៏​ស្រស់បំព្រង​គួរ​ឲ្យ​រំភើបចិត្ត​យ៉ាង​ក្រៃ​លែង​ ពុំខាន ។​
​ កាលពី​ថ្ងៃ ២៨ ខែ​សីហា ឆ្នាំ ២០០៧ កម្មករ​បាន​ជីក​រកឃើញ​រូបចម្លាក់​ព្រះ​គោ​ន​ន្ទិះ​មួយ​អម​ទ្វារ​ប្រាសាទ ។ គោ​ន​ន្ទិន​នេះ ដែល​ជា​យានជំនិះ​របស់​ព្រះ​ឥសូរ​ដ៏​មាន​មហិទ្ធឫទ្ធិ គង់​លើ​ភ្នំ​ពែ​ស ក្នុង​ជំនឿ​ខ្មែរ​បុរាណ​នោះ មាន​បណ្តោយ ៩១ ស​.​ម កំពស់ ៤ ស​.​ម និង​ទទឹង ២៧ ស​.​ម ។​​    ​សព្វថ្ងៃ​ពាហនៈ របស់​ព្រះ​ឥសូរ​នេះ ត្រូវបាន​យក​ទៅ​តម្កល់​នៅ​មន្ទីរ​វប្បធម៌ និង​វិចិត្រសិល្បៈ ខេត្ត​កំពង់ចាម ។​
​    ​តាម​ការ​ដំណាល​របស់​អ្នកភូមិ ប្រាសាទគុកព្រះធាតុ ដើមឡើយ​មាន​តម្កល់​នូវ​ចម្លាក់​របស់​ព្រះអាទិទេព​ស្រី​មួយ​ព្រះអង្គ ដែល​គេ​ឲ្យឈ្មោះ​ថា​នាង​ខ្មៅ ។ ចម្លាក់​បុរាណ​នេះ ធ្វើ​អំពី​ផ្លើម​ថ្ម​ខ្មៅ ត្រូវ​ពួកចោរ​លួច​យកទៅ​លក់​ឲ្យ​បរទេស​បាត់ទៅ មុន​ឆ្នាំ ១៩៦០ ។ រូបចម្លាក់​នេះ​បើ​ដំណាល​នេះ​ជា​ការពិត​នោះ គឺ​ពិតជា​តំនាង​ឲ្យ​ព្រះ​តំណាងឱមា​យ៉ាង​ប្រាកដ ។​    ​ ប្រាសាទ​ហាន់ជ័យ ខាងជើង​ទី ១ ហៅ​ប្រាសាទគុកព្រះធាតុ ស្ថិត​នៅ​ចង្កេះភ្នំ​ចម្ងាយ​ប្រមាណ ៦០០​ម ស្ថិតនៅ​ខាងជើង​ប្រាសាទ​ហានជ័យ​ខាងជើង​ទី​២ ។
​ បើ​តាម​ការអះអាង​របស់​ចាស់​ទុំ​នៅ​ស្រុក​នេះ ផ្ទៃ​ខាងក្នុង​គ្មាន​ការតុបតែង​អ្វី​ឡើយ ក្រៅពី​រូបចម្លាក់​តំណាង​ព្រះ​នាង​ឱ​មា ឬ​នាង​ខ្មៅ នឹង​សោម​សូត្រ​សម្រាប់​បង្ហូរ​ទឹកមន្ត ។​​    ​ ទ្រង់ទ្រាយ​ដំបូល​រាង​កោង​ជា​ថ្នាក់ៗ​តួ​ប្រាសាទ​ត្រូវបាន​ សាងសង់​លើ​ខឿន​មួយ ដ៏​រឹងមាំ ដែលមាន ៣ ថ្នាក់​ដោយ​ថ្នាក់​នីមួយៗ មាន​រចនា​ជា​ក្បាច់​អង្កែ ព័ន្ធ​ជុំវិញ​ទម្រង់​មុខ​មនុស្ស មាន​ពាក់​ក្រវិល​ធំៗ​ដូច​នៅ​ប្រាសាទ​អាស្រម​មហាឥសី​នៅ​សម្បូរ​ព្រៃ​គុក​លេខ N17 ​    ​នៅ​គ្រប់​ជាន់​ថ្នាក់​នីមួយៗ នៃ​ដំបូល​ប្រាសាទ​មាន​ឆ្លាក់​ក្បាច់​សសៀរ​នៅ​ខាងចុង​និង​ក្បាច់​អង្កែ​នៅ​ ខាង​ចុងក្បាល​ ។​
​    ​ ចំណុច​សម្គាល់​មួយទៀត គឺ​មាន​ក្បាច់​ផ្តែរ​ជា​ក្បាច់​រំលេច ដោយ​រំយោល​កម្រងផ្កា​និង ចំ​កណ្តាល​មាន​ឆ្លាក់​ជា​មេដាយ ដែល​មាន​រូប​ជា​ផ្កា ។ រីឯ​នៅ​ខាងចុង​ផ្តែរ​វិញ លំអ​ដោយ​សត្វ ម្ករ បែរមុខ​ចូលក្នុង ។​
​    ​ ចំពោះ​សសរ​ពេជ្រ​ដែលមាន​រាង មូល​ឆ្លាក់​មូល​ដោយ​មាន​ដុំ​នៅ​ផ្នែក​ខាងលើ​បង្កើតជា​ក្បាលសសរ​រំលេច ដោយ​ត្របកឈូក​និង​មាន​កង​វ័ណ្ឌ​បី​ព្រមទាំង​ក្បាច់​ភ្ញី ។ នៅ​ចំ​កណ្តាល​សសរ​ពេជ្រ មាន​ក្បាច់​ជា​កង​ឬ​ចិញ្ចៀន​នៅ​ចន្លោះ​ក្បាច់​ជា​រាង​ធ្មេញ​រណារ ។​
​    ​ រមណីយដ្ឋាន ភ្នំ​ហាន់​ជ័យ មាន​ប្រវត្តិ​ដ៏​យូរលង់​ណាស់​មកហើយ ដោយហេតុ​ថា​ទីតាំង​នេះ​ជា​ទី​ប្រតិស្ឋាន​ប្រាសាទបុរាណ​ខ្មែរ នា​សម័យ​បុរេ​អង្គរ​ជា​ច្រើន ដូច្នេះ​ការ​រក​ឃើញ​ចម្លាក់​ព្រះ​គោ​ធ្វើឲ្យ​អ្នកស្រុក​ជឿ​ថា​គោ​ផុស ហើយ​ពួកគាត់​ក៏​ម្នីម្នា​រក​ទឹកមន្ត ដើម្បី​លាបមុខ​លាប​ប្រាណ ឲ្យមាន​សិរីមង្គល​សិរីសួស្តី ។​
​    ​ គោ​នេះ​ជា​ពាហនៈ ឬ​យានជំនិះ​របស់​ព្រះ​ឥសូរ​ដ៏​មហិ​ទិ្ធ​រិទ្ធ​ដែល​គង់​លើ​ភ្នំ​កៃលាស ក្នុង​ជំនឿ​ខ្មែរ​បុរាណ​គេ​ជឿ​ថា គោ​នេះ​ប្រកប​ដោយ​ឫទ្ធានុភាព បានជា​គេ​គោរព​សក្ការៈ ។ ធម្មតា​គេ​ឆ្លាក់​គោ​ន​ន្និនដាក់​អម​ទ្វារ​ប្រាសាទ (Cf: ព្រះ​គោ​, បាគង​) ទូ​ទាំង​ប្រទេស តាម​បុរាណ​ស្ថាន​នានា​បែប​សិវ​និយម ដែល​ធ្វើ​អំពី​ថ្មភក់​សំរិទ្ធ​មាស ។
​    ​កាលពី​ថ្ងៃ​ទី ២៨ ខែ​សីហា ២០០៧ កម្មករ​ជួសជុល​ប្រាសាទភ្នំ​ហាន់ជ័យ បាន​ជីក​ប្រទះ​ឃើញ​រូបចម្លាក់​នេះ ។​
​    ​ ចំពោះ​អ្នកស្រុក ការរកឃើញ​នូវ​ចម្លាក់​បុរាណ​នេះ គឺ​ជាប្រ​ថ្នូល​នៃ ស្រុកទេស​បាន​សុខ សន្តិភាព ពេញលេញ​បរិបូរណ៍​ហើយ ខ្លះ​ជឿថា បង​ព្រះ​កែវ​ដែល​សៀម​ចាប់​យក​ទៅ ឃុំ​ទុក​នៅ​សៀម​ឥឡូវ​ផុស​មក​ស្រុក​វិញ នៅ​ប្រាសាទគុកព្រះធាតុ ។​    ​តាមពិត​ប្រាសាទ​ហាន់ជ័យ ជា​ក្រុម​ប្រាសាទ​មាន​ប្រាង្គ​ពីរ​ដាច់ឡែក​ពីគ្នា។ តែ​​សព្វ​ថ្ងៃ​ត្រូវ​រលំ​រាប​ដល់​ដី​ទៅហើយ ។ ការសន្និដ្ឋាន ​ បែប​នេះ បណ្តាលមកពី​សំណង់​ស្ថាបត្យកម្ម​មួយចំនួន ដែល​គេ​បាន​ជួបប្រទះ​នៅលើ​ទីតាំង ក្បែរ​ប្រាសាទ​ទី​១ មាន​ក្បាច់​ផ្កាឈូក​លំអ​កំពូល​ប្រាសាទ​ដូចគ្នា ដូចដែល​មាន​នៅ​ប្រាសាទ​អាស្រម​មហាឥសី​នៅ​ខេត្ត​កែវ ។
​២. ​ប្រាសាទ​ហាន់ជ័យ ​(​ខាងជើង​)​ ប្រាង្គ​ទី​២
​    ​ ការសិក្សា​ប្រៀបធៀប​ខាង​ស្ថាបត្យកម្ម​ធ្វើឲ្យ​យើង​ដឹងថា ប្រាសាទ​ហាន់ជ័យ​ខាងជើង​នេះ​ត្រូវបាន​សាងសង់​ឡើង​ក្នុង​សម័យកាល​ជាមួយគ្នា និង​អាស្រម​មហាឥសី​នៅ​សម្បូរ​ព្រៃ​គុក ។ ស្ថិត​ចម្ងាយ​ប្រមាណ​ជា ៣០​ម៉ែត្រ ខាងជើង​នៃ​ព្រះវិហារ​កូន​ប្រាសាទ​នេះ​មាន​រាង​ជា​បន្ទប់​តូច​មួយ​ធ្វើ​អំពី​ ថ្ម​ភក់ សម្រាប់​ភាវនា​ធម៌​ដោយ​ពួក​តាបស​ឥ​សី ។ ​    ​ដូច​ប្រាសាទ​ហាន់ជ័យ​ហៅ​គុក​ព្រះ​ធាតុ​ខាងជើង​ទី​១​ដែរ ប្រាសាទ​ហាន់ជ័យ​ទី​២ បែរមុខ​ទៅ​ទិស​ខាងកើត​ពោលគឺ​បែរមុខ​ទៅរក​ទន្លេមេគង្គ ។
​    ​ថ្វី​ត្បិត​តែ​ប្រាសាទ​នេះ​មាន​ទំហំ​ប្រមាណ​ ២,១០​ម៉ែត្រ ៤​ជ្រុង​ស្មើ ​ក៏ប៉ុន្តែ​មាន​រាង​សមសួន​សង្ហា​អស្ចារ្យ​ហើយ​គយគន់​មិន​ឆ្អែត​ភ្នែក​ឡើយ ។​​     ​ ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការសាងសង់​ប្រាសាទ​នេះ គេ​អាច​និយាយបាន​ថា ដូច​អាស្រម​មហា​ឥសី កូន​ប្រាសាទ​របស់​យើង​ត្រូវ​បាន​កសាងឡើង ដោយ​ការ​តម្រៀប​គ្នា​ឲ្យ​ជិត​នូវ​ផ្ទាំង​ថ្ម​ទាំង​បី​ផ្ទាំង ។ ជ្រុង​ខាងកើត​គឺជា​ក្លោងទ្វារ ជ្រុង​បី​ទៀត គឺ​ខាងលិច ត្បូង និង​ជើង​ត្រូវ​បាន​បិទ​ជិត ។​    ​សូមជម្រាបថា ផ្ទាំង​ថ្ម​នី​មួយៗ​មាន​ប្រវែង ០,៧០ ម៉ែត្រ, កំពស់ ២,១០ ម៉ែត្រ ឬ​ធំ​ជាង​បន្តិច​តែប៉ុណ្ណោះ ។​
​    ​ ក្លោងទ្វារ​ខាងកើត គឺជា​ក្លោងទ្វារ​តែមួយគត់​ចូលទៅក្នុង​ប្រាសាទ​ដ៏​តូច​នេះ ដែល​លំអ​ដោយ​សសរ​ពេជ្រ​ទាំងមូល នៅ​ទាំងសងខាង​ទ្ររក្បាច់​ផ្តែរ​មួយ​ស្ថិតនៅ​ពី​លើ ។ ក្បាច់​ផ្តែរ​នេះ​តំណាង​ឲ្យ​ទេវកថា​បែប​ព្រហ្មណ៍​និយម​គឺ​ការប​ង្កើ​ត​លោក ។ នៅទីនេះ​ក្បាច់​ផ្តែរ​តុបតែង​ដោយ​មេដាយ​ជា​ក្បាច់​ផ្កា​នៅ​កណ្តាល​អម​ដោយ​ ព្រះ​វិស្ណុ ផ្ទុំ​លើ​នាគ​ទាំងសងខាង ។ សូមជម្រាបថា ក្នុង​ប្រព័ន្ធ​សាសនា​បុរាណ​នាគរាជ​ក្បាល​៥ តំណាង​ឲ្យ​ទឹក​នៃ​មហាសាគរ អ្វី​ដែល​មាន​ពិពណ៌នា​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​បុរាណ​ឥណ្ឌា ។​
​    ​បើ​សំអាង​លើ​រូបថត​ឯកសារ យើង​អាច​ដឹង​ទៀត​ថា ប្រាសាទ​បែប​ហាន់ជ័យ​ខាងជើង​នេះ​មាន​យ៉ាងតិច​ក៏​២ ឬ​៣​ដែរ តែ​ឥឡូវនេះ​នៅសល់​តែ​ផ្ទាំង​ថ្មភក់​ធំៗ ដូចជា ស៊ុម​ទ្វារ ទ​ម្រ ឬ​បល្ល័ង្ក​តម្កល់​ទេវរូប ឬ​ព្រះ​សី​វ​លិង្គ​នៅ​រាយប៉ាយ​ដេរដាស​ជុំវិញ​បូជនីយដ្ឋាន​នេះ ។​
​     ​ ជុំវិញ​ផ្នែក​ខាងក្រោម​នៃ​ប្រាសាទ​លំអ​ដោយ​ក្បាច់​ផ្កា និង​សត្វ​អច្ឆរិយៈ​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​សំយោគ​រវាង​សត្វ និង​រុក្ខជាតិ ។ រីឯ​លើ​ក្លោងទ្វារ​ចូល​ប្រាសាទ​គេ​ឃើញ​មាន​ក្បាច់​ផ្តែរ​មួយ តំណាង​ឲ្យ​ព្រះ​វិ​ស្ណុ​ផ្ទុំ​លើ​ខ្នង​នាគរាជ​ក្នុង​ទេវ​កថា​ព្រហ្មញ្ញសាសនា ​ដែលជា​និមិត្តរូប នៃ​ការបង្កើត​លោក ។ យ៉ាងណាមិញ​លក្ខណៈ​ពិសិដ្ឋ​របស់​ទេវស្ថាន​នេះ ក៏​អាច​គូសបញ្ជាក់​តាមរយៈ​សំណង់​វិមានអាកាស​តូចៗ​ពីរ ដែល​ស្ថិតនៅ​ផ្នែក​ខាងក្រោម​បំផុត​ហាក់​កំពុង​ទ្រ​ប្រាសាទ​នេះ ដោយ​រំលឹក​សាសនិកជន​ថា ពួកគេ​កំពង់ស្ថិត​លើ​ស្ថានសួគ៌ ។
៣. ប្រាសាទ​ហាន់ជ័យ ហៅ​ប្រាសាទ​គុក​ខាងត្បូង​

​    ​ បែរមុខ​ទៅ​ទិស​ខាងកើត​ប្រាសាទ​គុក​ខាងត្បូង​ធ្វើ​អំពី​ឥដ្ឋ​ហើយ​ មាន​កំពស់​ប្រមាណ​ជា ១៥ ម៉ែត្រ ។ ប្រាសាទ​បុរេ​អង្គ​នេះ មាន​ប្លង់​រាង​ការ៉េ​ដោយ​ជ្រុង​នី​មួយៗ​មាន​ប្រវែង ៦,៤ ​ម ។ ដូច​ប្រាសាទ​ក្នុង​កាលសម័យ​នោះដែរ ប្រាសាទ​របស់​យើង​មាន​ទ្វារ ៤ តែ​មាន​ទ្វារ​ខាងកើត​ទេ​ដែល​ជា​ទ្វារ​ពិត​ឯ​ទ្វារ​បី​ទៀតគឺជា​ទ្វារ​បញ្ជោត។​    ​ក្លោងទ្វារ​នេះ នៅសល់​តែ​ទ្វារ​ទេ រីឯ​ផ្តែរស​សរពេជ្រ ត្រូវបាន​ជន​ទុច្ខរិត​លួចបាត់​ទៅ​ហើយ។​​    ​ ស៊ុមទ្វា​រទាំង​ពីរ​នៅ​ប្រាសាទ​ហាន់ជ័យ ហៅ​ប្រាសាទ​សិលា​ខាងត្បូង​មាន​ចារិក ជា​ភាសាសំស្ក្រឹត ។ នៅ​ស៊ុមទ្វា​រទាំង​ខាងជើង​ដែល​មាន​កំពស់ ១,១៩​ម មាន​តួអក្សរ​សំស្ក្រឹត ៣៥ បន្ទាត់ និង​ខាងត្បូង កំពស់ ០,៥០​ម មានតែ ១២ បន្ទាត់​ទេ ។​​    ​ ខ្លឹមសារ​នៃ​សិលា​ចារិក នៅ​ប្រាសាទ​ហាន់ជ័យ​នេះ ត្រូវបាន​បកប្រែ​កាលពីដើម ស​.​វ​ទី ២០ ដែល​រៀបរាប់​ពី​ព្រិត្តិការណ៍ ក្នុង​រដ្ឋ​កាល​របស់​ព្រះបាទ​ភ​វ​វរ្ម័នទី ពោល​គឺ​ស្ថិត​ក្នុង​អម្លុង​ស​.​វ​ទី ៦ និង​ទី ៧ នៃ​គ​.​ស ។


​​៤. ប្រាសាទ​ឥដ្ឋ​នៅខាងត្បូងព្រះវិហារ
             ​ នៅខាងមុខ​ព្រះវិហារ​យើង​បានឃើញ គំនរ​ឥដ្ឋ​មួយ​ដែល​បង្ហាញ​បញ្ជាក់​នូវ​ទីតាំង​នៃ​ប្រាសាទ ឥដ្ឋ​ចាស់​មួយ​ដែល​រលំ​បាត់ទៅហើយ ក៏​ប៉ុន្តែ​បាន​បន្សល់​សសរ​ពេជ្រ​មួយនា​សម័យ​បុរេ​អង្គរដ៏​ល្អ​ស្អាត ។​     ​ វត្ត​មាន​និង​លក្ខណៈ​នៃ​រចនាបថ​របស់​សស​រ​ពេជ្រ​នេះ ធ្វើឲ្យ​យើង​អាចកំណត់​អាយុនៃ​បូជនីយដ្ឋាន​បាក់បែក​នេះ ដែល​ស្ថិត​ក្នុង​រចនាបថ​សម្បូ​រ​ព្រៃ​គុក​យ៉ាង​ពិតប្រាកដ ។
៥. ប្រាសាទអណ្តូង​ព្រេង​
​     ​ នៅ​ជ្រុង​ខាងកើត​ឆៀង​ខាងជើង​ព្រះវិហារ គេ​ឃើញ​មាន​ប្រាសាទ​ឥដ្ឋ​មួយទៀត​ដែល​បាក់បែក ខ្ទេចខ្ទាំ​នៅសល់តែ​គ្រឹះ​ប្រាសាទ​និង​ចំ​កណ្តាល អណ្តូង​មួយ​ដែល​អ្នក​ជឿថា​អណ្តូង​ព្រេង​បុរាណ ។​​    ​ចាស់ៗ​រស់នៅ​ក្បែរ​ភ្នំ​ហាន់ជ័យ​ជឿថា នា​សម័យ​បុរាណ​គេ​ទម្លាក់​ដូង​ទុំ ក្នុង​អណ្តូង​នេះ ដូង​អណ្តែត​ចេញ​ទៅ​ទន្លេមេគង្គ។​     ​តាមពិត​ទឹក​ដែល​ចេញពី​អណ្តូង នេះ​មាន​ប្រភព​ចេញពី​ដី​សម្រាប់​ប្រើប្រាស់ ក្នុង​ពិធី​កម្មសាសនា​ព្រា​ហ្ម​ហ៍ ។​​    ​វត្តមាន​របស់​អណ្តូង​ចំ​កណ្តាល ប្រាសាទ​ក៏​ជា​សញ្ញា​បង្ហាញ​នូវ​លក្ខណៈ ដ៏​ពិសិដ្ឋ​របស់​ទេវ​ស្ថាននេះដែរ ។​​    ​ តាម​ជំនឿ​អរូបីយ៍​គេ​ជឿ​ថា​ភ្នំ​ហាន់ជ័យ នេះ​ជា​កន្លែង​ស័ក្តិ​សិទ្ធ​ណាស់ ព្រោះ​ជា​លំនៅស្ថាន​របស់​ព្រលឹង​ដូនតា​ដែល​ថែរក្សា​ប្រាសាទ​បាក់បែក​ទាំងនោះ ៕

ប្រាសាទហាន់ជ័យខាងជើង (ប្រាង្គទី១) ហៅប្រាសាទគុកព្រះធាតុ មើលពីចំហៀងខាងមុខ

ប្រាសាទហាន់ជ័យខាងជើង (ប្រាង្គទី១) ហៅប្រាសាទគុកព្រះធាតុ មើលពីចំហៀងខាងក្រោយ

យោនី និងទម្រចង្អូរទឹកក្នុងប្រាសាទហាន់ជ័យខាងជើង (ប្រាង្គទី១) ហៅប្រាសាទគុកព្រះធាតុ

កំពូលត្របកឈូកនៃប្រាសាទដែលបាក់បែក


ប្រាសាទហាន់ជ័យខាងជើង (ប្រាង្គទី២) មើលពីចំហៀងខាងមុខ

ចម្លាក់ប្រាសាទភិមានអាកាស នៅលើប្រាសាទហាន់ជ័យខាងជើង (ប្រាង្គទី២)

ប្រាសាទហាន់ជ័យខាងជើង (ប្រាង្គទី២) មើលពីចំហៀងខាងក្រោយ

ផ្តែរ និងសរសរពេជ្រ នៃប្រាសាទហាន់ជ័យខាងជើង (ប្រាង្គទី២)

ប្រាសាទហាន់ជ័យខាងជើង (ប្រាង្គទី២) មើលពីចំហៀងខាងមុខ


ប្រាសាទហាន់ជ័យ ហៅប្រាសាទគុកខាងត្បូង



ប្រាសាទហាន់ជ័យ ហៅប្រាសាទគុកខាងត្បូង មើលពីចំហៀងខាងក្រោយ

សិលាចារឹកផ្ទាំង​A នៅក្នុងប្រាសាទហាន់ជ័យ ហៅប្រាសាទគុកខាងត្បូង

សិលាចារឹកផ្ទាំង​B នៅក្នុងប្រាសាទហាន់ជ័យ ហៅប្រាសាទគុកខាងត្បូង

ប្រាសាទឥដ្ឋនៅខាងត្បូងព្រះវិហារ

ប្រាសាទអណ្តូងព្រេង

ប្រាសាទអណ្តូងព្រេង ដែលបាក់បែក

អណ្តូង

អណ្តូងព្រេង និងឥដ្ឋបាក់បែក

ទេសភាពលើភ្នំហាន់ជ័យ




No comments:

Post a Comment